تعیین مدل تجربی ریسک در ایران

ماهیت فعالیت های تجاری و سرمایه گذاری به گونه ای است که کسب بازدهی مستلزم تحمل ریسک است و سرمایه گذاران بر اساس میزان تحمل خود از ریسک نسبت به آن واکنش نشان داده و در برابر انواع مختلف ریسک خواهان بازدهی های متفاوت هستند. بنابراین سرمایه گذاران بین المللی نیز هنگام اخذ تصمیم برای سرمایه گذاری در یک کشور، علاوه بر معیار سودآوری به معیار ریسک سرمایه گذاری در کشور توجه ویژه ای دارند. با توجه به اهمیت ریسک سرمایه گذاری در یک کشور و تأثیر نااطمینانی متغیرهای کلان اقتصادی بر آن، تبیین ارتباط بین این ریسک و نااطمینانی متغیرهای کلان اقتصادی می تواند راهگشای سیاست گذاری های بهتر باشد. هدف اصلی این پژوهش، بررسی اثر نااطمینانی هر یک از متغیرهای کلان اقتصادی نرخ تورم، نرخ ارز حقیقی و درآمدهای نفتی بر ریسک بازار سهام ایران است. برای رسیدن به این هدف دوره ی زمانی (1378:1-1387:12) بررسی می شود. متغیرهای منتخب عبارتند از: شاخص قیمت سهام بورس تهران، شاخص قیمت سهام جهانی msci، نرخ تورم، نرخ ارز حقیقی و درآمدهای نفتی که این متغیرها به صورت فصلی هستند. در این پژوهش، از 40 مشاهده استفاده می شود و از یک مدل چند عاملی بین المللی جهت تعیین مدل ریسک در ایران استفاده خواهد شد. در این راستا ابتدا به بررسی پایایی متغیرها از طریق تکنیک هگی پرداخته، سپس برای هر یک از متغیر های مربوط به پارامتر ریسک(نرخ ارز حقیقی، نرخ تورم و درآمدهای نفتی)، شاخص های نااطمینانی از طریق الگوی واریانس ناهمسانی شرطی اتورگرسیو ( arch) محاسبه شده و به عنوان متغیر جایگزین نااطمینانی در نظر گرفته می شود. آن گاه به منظور بدست آوردن پارامترهای مدل، از روش حداقل مربعات معمولی (ols ) استفاده می شود. نتایج بررسی حاکی از اثر منفی و معنادار هر یک از متغیرهای نااطمینانی بر ریسک بازار سهام ایران است.